Tahliye ve Beraat arasındaki başlıca farklar;

  • Tahliyede kişi ve kişiler salıverilir, ancak suçlu olduğu veya suçsuz olduğu henüz netleşmiş değildir.
  • Beraatte ise kişi veya kişilerin suçsuz olduğu mahkeme kararıyla netleşmiş ve dava kapanmıştır.
  • Tahliye durumunda kişi eğer tutuklu ise ceza evinden çıkar ancak dava devam eder.
  • Tahliye bir nevi tedbir kararıdır. Tutukluluk halini sona erdirir.
  • Tahliye taktiri mahkeme hakimlerindedir, eğer mahkeme şüphelinin cmk 100 maddede yer alan tutukluluk sebeplerini taşımadığına hükmederse (kaçma, delilleri yok etme, delilleri karartma saklama, 3.kişiler veya mağduru etkileme gibi) kişinin tahliyesine karar vererek tutuksuz yargılanmasının yolunu açılır.
  • Tahliye ile birlikte kişinin tutuksuz yargılanma süreci başlar.
  • Tahliyenin bir diğer adı da koşullu salıvermedir
  • Özetle tahliye koşullu salıverilme , beraat ise kesin aklanmadır.
  • Tutuklu tutulan sonradan tahliye olan bir kişinin dava süresince tekrar tutuklanması durumu oluşabilir.
  • Beraatte kişinin aynı davadaki suçtan tutuklanması olamaz.

Detaylı açıklamalar;


Beraat, TDK ya  “aklanmak” anlamına gelir.

Arapça kökenli sözcük olan beraat, günümüzde daha çok hukuk alanında kullanılıyor olup, “beraat etmek”, (aklanmak),beraatinin istenmesi, beraat ettirilmek, , beraatine karar verilmek – vermek, vb. şekillerde kullanılmaktadır.

Gerek Türk hukuku, gerekse diğer ülke hukuklarında, beraat ifadesi, sözkonusu davadan aklanarak çıkılmış olmayla eşdeğer anlamda görüldüğünden, beraat etmiş kişi, kurum, eser vb. olgular, toplumsal ve kamusal nitelik taşır. Beraat eden kişilerin aklanması uygun görülmezse, bu beraat kararı tartışılabilir, yenilenmesi istenebilir, yenilenmesi amacıyla bir üst mahkemeye başvurulabilinir.

tahliye-beraat

A- 5275 SAYILI CEZA İNFAZ KANUNU’NDA DÜZENLENEN KOŞULLU SALIVERİLME ŞARTLARI

Koşullu salıverilmenin genel şartları, 5275 sayılı Ceza İnfaz Kanunu’nun 107. maddesinde düzenlenmiştir. Bu şartlar; cezanın bir kısmının infaz edilmesi, infaz süresinin iyi halli geçirilmesi, hükümlünün koşullu salıverilmesine dair mahkeme kararı bulunmasıdır. Maddede ayrıca, bazı suçların niteliğine göre süre ve koşullu salıverilmeden faydalanabilme imkanı olup olmadığı yönlerinden bazı istisnalar öngörülmüştür.

Birden fazla hapis cezası ile cezalandırılan hükümlünün cezaları, yalnızca İnfaz Kanunu m.107’de öngörülen koşullu salıverilme müessesesi hükümlerinin tatbiki bakımından toplanacaktır. Bu toplama, başka konularda hükümlünün bir haktan yararlanmasını engelleyecek şekilde uygulanamaz. Örneğin bu toplamayı yapıp, İnfaz Kanunu m.105/A’da düzenlenen denetimli serbestlikle cezanın infazı, kişinin açık ceza infaz kurumuna girmesi, infazın ertelenmesi ve ceza zamanaşımı kurallarının hükümlü aleyhine uygulanması doğru değildir.


Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir