Başlıca Farklar;

  • Kuzey Kore komünist rejim ile yönetiliyor, Güney Kore de ise Cumhuriyet olsa da asıl adı kapitalizmdir,
  • Güney Kore nin arkasında onu destekleyen ülke ABD dir, Kuzey Kore nin arkasında ise Çin ve Rusya vardır,
  • Kuzey Kore de halk fakirdir, Güney Kore de ise halk daha zengin olup ekonomi çok iyi durumdadır,
  • Kore’de halk ülke dışına çıkamaz ve diğer hiç bir ülkeden insan giremez,
  • Güney Kore’de ise bir çok ülkeye vizesiz gidebilir ve diğer ülke vatandaşlarına rahatlıkla vize verilir,
  • Türkiye vatandaşları Güney Kore ye vizesiz girebilirler,
  • Kuzey Kore ve Güney Kore devamlı soğuk savaş halindedirler,
  • Güney Kore insanı sızak kanlı ve hoşgörülüdür, Kuzey Kore insanı ise soğuk kanlı ve anlama kapasiteleri hiç olmayan bağnaz insanlardır,
  •  Güney Kore’nin başkenti Seul’dur. Kuzey Kore’nin başkenti Pyongyang dır,
  • Güney Kore’nin nüfusu 50 milyon dur, Kuzey Kore’nin 35 milyon civarıdır(Son idam edilenler hariç)
  • Kuzey Kore etnik açıdan son derece homojen bir yapı gösterir, nüfusunun yüzde 99,8’ini Koreliler geri kalanını Çinli, Japon, Vietnamlı ve Avrupalı azınlıklar oluşturur.
  • Kuzey Kore’de Kim İl-sung ebedi başkandır, vefatından sonra oğlu Kim Jong-un geçmiştir,

Detaylı Açıklamalar;




Kuzey Kore ile olan ilişkiler

İki ülke Kuzey ve Güney Kore hâlâ resmî olarak bütün yarımada ve diğer uzak adalar üzerinde egemenlik talebinde bulunuyorlar. 1950’den 1953’e kadar süren Kore Savaşından sonra iki devlet arasında hâlâ uzun sürelik bir düşmanlık yaşanıyor; ama yine de Kuzey Kore ve Güney Kore aralarında barışı sağlamak için barış antlaşmaları imzaladılar. Roh Moo-Hyun ve Kuzey Kore lideri Kim Jong-il kalıcı barışı sağlamak için sekiz maddelik bir antlaşma imzaladılar, bu antlaşmanın içeriği üst düzey görüşmelerin sağlanması, ekonomik işbirliği, tren hizmetleri, karayolu ve havayolu taşımacılığının yenilenmesi ve ortak bir Olimpiyat tezahürat kadrosu kurulması gibi konuları içeriyordu.

Güneş Politikası ve uzlaşma politikası çabalarına nazaran, iki ülke arasındaki barış süreci Kuzey Kore’nin 1993, 1998, 2006 ve 2009’da yürüttüğü füze denemeleri yüzünden zor duruma girdi. 2009 yıllının başlarında Kuzey ve Güney Kore arasındaki ilişki gerginleşti, Kuzey Kore bunun üzerine füzeler hazır bulundurduğunu bildirdi , Güney Kore’yle yapılan bütün antlaşmaların iptal edildiğini bildirdi  ve Güney Kore ve Amerika Birleşik Devletleri’ne tehditler savurdu eğer planlandığı gibi bir uyduyla bu gelişmelere müdahale ederlerse . Kuzey ve Güney Kore hala resmi olarak savaş durumundalar ( Kore Savaşından sonra barış antlaşması imzalamadılar) ve dünya’nın en güçlü tahkim edilmiş sınırını paylaşıyorlar. 27 Mayıs 2009’da Kuzey Kore medyaları ateşkesin artık geçerli olmadığını bildirdi ve bunun nedeni Güney Kore hükümetinin kesinlikle Nükleer Yayılmaya Karşı Güvenlik Girişimine üye olmaya hazırlandığı için olarak gösterdiler. İki devlet arasındaki ilişkileri daha da karmaşık bir duruma sokan ve gerginliği artıran başka bir olay, Mart 2010’da Güney Kore’ye ait ROKS Cheonan gemisinin batması sonucu oluştu, çünkü Güney Koreli yetkililer geminin Kuzey Kore tarafından atılan torpedo sonucu batmasını onayladı ama Kuzey Kore bu iddiaları reddetti. Bunun üzerine Güney Kore başkanı Lee Myung-bak yaptığı bir açıklamada Seul’un Kuzey Koreyle alakadar bütün ticaret alanındaki ilişkileri keseceğini bildirdi, Kuzey Kore’yi karşı alınmış bir önlem olarak öncelikle diplomatik ve mali alanda ülkeyi geri vurmak olduğu söylendi. Kaesong Sanayi Projesi ve insani yardımların Güney Kore tarafından kısıtlanmiyacağı açıklandı . Kuzey Kore, başlangıçta tüm bağları koparmak için Güney Kore’yi tehdit etti, önceden yapılan saldırmama paktını tamamen iptal edeceğini ve bütün Kaesong Sanayi Bölgesi’nde yaşayan Güney Korelileri ülkeden atacağını bildirdi ama bütün tehditlerini geri çekti ve Güney Kore’yle ilişkileri devam etmeye karar verdi. Yine de devam eden ilişkilere rağmen, oluşan askeri çatışmalar yüzünden, Kaesong sanayi bölgesi yatırımda ve işçi gücünde büyük bir düşüş görüldü.

2010 senesinde iki ülke arasındaki yaşanan olaylar

  • 26 Mart: Güney Kore’ye ait savaş gemisi Cheonan batıyor, 46 denizci hayatını kaybediyor
  • 20 Mayıs: Güney Kore heyeti Kuzey Kore tarafından atılan torpedo sonucu geminin battığını açıklıyor, Pyongyang olaya dahil olduğunu reddediyor
  • Temmuz-Eylül: Güney Kore ve ABD askeriyeleri tatbikatlar yapıyor; ABD Pyongyang’a karşı daha çok yaptırımlar uygulayacağını bildiriyor
  • 29 Eylül: Kuzey Kore nadir görülen bir parti kongresi tutuyor, bu kongres babadan oğula geçiş süreci olarak görülüyor
  • 29 Ekim: Kuzey Kore ve Güney Kore askeri kuvvetleri arasında kara sınırında birbirlerine karşı ateş açılıyor
  • 12 Kasım: ABD bilim adamları Kuzey Kore’de yeni ve bildirilmemiş bir uranyum zenginleştirme tesisi tespit ediyorlar
  • 23 Kasım: Kuzey Kore tarafından Yeonpyeong bombardımanı gerçekleşiyor, 4 Güney Koreli hayatını kaybediyor

Kuzey Kore

Kuzey Kore’de insan hakları durumunu değerlendirmek ülkenin dışa kapalı doğası nedeniyle zordur. Hükümet yabancıların ülkeye girişini sınırlandırmıştır. Buna rağmen Kuzey Kore her yıl, bin beş yüz kadarı batılı ülkelerden olmak üzere üç yüz bin turist tarafından ziyaret edilmektedir. Turistlerin büyük çoğunluğu Kŭmgangsan dağlarında bulunur ve çok küçük bir bölümü Pyongyang’ı ziyaret eder. Stratejik açıdan önemli olan DPRK otoritelerinin resmî bildirilerine göre yabancılara sadece ülkenin belli bölgeleri için izin verilir. DPRK hükumetinin resmi konumuna göre ülkede insan hakkı ihlali yaşanmamaktadır ve DPRK’daki sosyalist sistem dolayısı ile insanlar özgürce seçimlerini yapıp maddi ve manevi ihtiyaçlarını karşılamaktadır.

Kore Halk Ordusu; Kara kuvvetleri, Deniz kuvvetleri ve Hava kuvvetleri ile çevrelenmekle beraber 1,08 milyon aktif ve 4,7 milyon yedek askerî gücüne sahiptir. Askerî giderler GSMH’nin giderlerinden %31,3 gibi bir miktar mal olmakta ve bu da Kuzey Kore’yi dünyanın en askerîleşmiş devleti yapmaktadır. Hemen hemen her dört Kore vatandaşından biri herhangi bir askerî mevkide hizmet vermektedir. Kuzey Kore’nin geniş ve kapsamlı kimyasal silah programına sahip olduğu söylenmektedir. Amerikan Bilim Adamları Birliği’nin bir raporuna göre Kuzey Kore kimyasal silah programına yarayacak olan en azından 180-250 ton yedek silahlanma etmeni bulundurmaktadır. Aynı zamanda raporlara göre Kuzey Kore, Ulusal Savunma Araştırmaları ve Tıbbi Akademi esasına dayanarak Biyolojik Silah Programına sahip; fakat bu program Kimyasal Silah programı kadar derin ve kapsamlı değildir. Kuzey Kore ayrıca nükleer silah programına sahiptir.


Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir